ΆρθραΟ κατάλληλος Νομικός σύμβουλος

Νομικός σύμβουλος, δικηγόρος, παραστάτης. Πόσες φορές έχουμε όλοι αναρωτηθεί σχετικά με το ποιος είναι ο κατάλληλος; Είναι άραγε θέμα ύψους αμοιβών (:φθηνός/ακριβός), προβολής από τα ΜΜΕ (:άσημος/προβεβλημένος), σπουδών κι εμπειριών, ηλικίας ή φύλου; Κι εγώ, από τη μεριά μου, ούτε από τους Boston Legals προέρχομαι, ούτε στο δυναμικό του Suits συμπεριλαμβάνομαι. Πού τέτοια τύχη κι εμπειρίες! Έναν απλό δεκάλογο κατάφερα να συντάξω, που δε αναφέρεται ούτε καν στο ύψος των αμοιβών… Ποιός είναι ο κατάλληλος νομικός σύμβουλος και δικηγόρος; Μήπως είναι ο δικός σας;

1. Εμπιστοσύνη, Ακεραιότητα και Κύρος

Συστατικό στοιχείο της σχέσης πελάτη-δικηγόρου είναι η εμπιστοσύνη. Αν δεν εμπιστευόμαστε τον (υποψήφιο) δικηγόρο, νομικό σύμβουλο ή εκείνος εσάς μάλλον θα πρέπει να γίνω απόλυτος: ΔΕΝ ξεκινάμε συνεργασία. Στην περίπτωση όμως που έχουμε ξεκινήσει την συνεργασία και ήδη διαπιστώνουμε πως χάθηκε η αμοιβαία εμπιστοσύνη, την διακόπτουμε ΑΜΕΣΑ! Αναζητούμε άλλον δικηγόρο. Έναν δικηγόρο που θα μπορέσουμε να εμπιστευτούμε.

Για να εμπιστευτούμε όμως το δικηγόρο μας πρέπει να μας έχει εμπνεύσει και να συνεχίζει, αταλάντευτα και αδιάκοπα, να μας εμπνέει με την ακεραιότητα, την αξιοπιστία, τη σοβαρότητα και το κύρος του. Αν, παρ’ ελπίδα, δεν τα κατάφερε μαζί μας πώς άραγε θα τα καταφέρει στο δικαστήριο, στους πελάτες και στους συνεργάτες μας υπερασπιζόμενος τα συμφέροντά μας;

2. Στρατηγική και λεπτομέρειες

Είναι συνήθως εύκολο, για τον οποιοδήποτε δικηγόρο, να ασχοληθεί με τις υποθέσεις μας. Αυτό όμως είναι το μόνο που χρειαζόμαστε; Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο νομικός σύμβουλός μας πρέπει να χαράξει στρατηγική για τον χειρισμό της καθεμιάς υπόθεσης (μικρής ή μεγάλης). Κι είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρει καλά αν μπορεί να βρίσκεται δυο βήματα μπροστά από τους άλλους-όχι μόνον ένα. Όμως η συγκεκριμένη στρατηγική θα πρέπει να είναι δυναμική. Θα πρέπει σε κάθε χρονική στιγμή, κι ανάλογα με τις εξελίξεις, να αξιολογείται η ορθότητά της και, όταν υπάρχει ανάγκη, να αναθεωρείται. Προσοχή! Δεν μας ενδιαφέρει μόνον το «δάσος», μας ενδιαφέρουν και τα «δένδρα». Καμία απολύτως υπόθεση δεν κερδήθηκε με τη στρατηγική και μόνον. Είναι αναγκαίο να εντρυφούμε στις λεπτομέρειες που δεν έχουν εντοπίσει οι αντίδικοι κι αντισυμβαλλόμενοί μας. Ο Δικηγόρος μας  είναι το κατάλληλο πρόσωπο να ασχοληθεί με αυτές-καλύτερα όχι εσείς!

3. Κατάρτιση κι εμπειρία

Κανένας δεν θα ήθελε (κι ούτε θα έπρεπε) να επιλέξει «αγράμματο» δικηγόρο ή κάποιον που (θεωρεί πως) τα «ξέρει όλα». Κατάλληλος νομικός σύμβουλος είναι εκείνος που όχι μόνον έχει την κατάλληλη επιστημονική κατάρτιση κι εμπειρία, αλλά και το θάρρος να παραδέχεται τα όρια των δυνατοτήτων του. Και για τα υπόλοιπα να παραπέμπει (ή ο ίδιος να απευθύνεται) στους ειδικούς. Κι αν, παρ’ ελπίδα, ο δικηγόρος μας εστιάζοντας στην τσέπη ή στον εντυπωσιασμό μας περάσει τη λογική πως «εκείνος όλα τα ξέρει κι όλα τα μπορεί» μάλλον θα πρέπει να μου τον γνωρίσετε. Γιατί εγώ συνεχίζω να πιστεύω πως ΔΕΝ είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιος δικηγόρος.

4. Συγκρότηση, κρίση και αντίληψη

Τι ελκυστικότερο από την πνευματική συγκρότηση και την ικανοποιητική, κατ’ ελάχιστο, κρίση και αντίληψη;  Φαντάζεται κανένας έναν δικηγόρο που όχι μόνον δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τα συμβαίνοντα αλλά και δεν είναι σε θέση να τα αποκωδικοποιήσει και να τα αξιοποιήσει προς όφελος του πελάτη του; Φαντάζεται κανένας έναν δικηγόρο χωρίς αναλυτική και, συνάμα, συνθετική σκέψη; Κι ακόμα περισσότερο: Φαντάζεται κανένας ένα δικηγόρο του οποίου ο λόγος (προφορικός ή γραπτός) δεν είναι κατανοητός ή ελκυστικός; Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως απέναντί του, κάθε δικηγόρος, έχει ακροατές, δικαστές ή αντισυμβαλλόμενους. Κι αν δεν καταφέρει να κινήσει το ενδιαφέρον του ακροατή ή αναγνώστη του σε όσα ο ίδιος υποστηρίζει ή, ακόμα χειρότερα, να γίνει κατανοητός στη διατύπωση των σκέψεών του, μάλλον ΔΕΝ πρέπει να είναι εκείνος ο νομικός σύμβουλος μας.

5. Διαπραγματευτική ικανότητα, πειθώ και πάθος

Κι αν θεωρήσω δεδομένη την κρίση και αντίληψη του δικηγόρου που έχουμε επιλέξει, θα πρέπει να θεωρήσω επίσης πως θα είναι δεδομένη και η διαπραγματευτική του ικανότητα στο πλαίσιο της υπεράσπισης των υποθέσεων και συμφερόντων μας. Στο πλαίσιο μάλιστα ακριβώς αυτής της ικανότητάς του θα πρέπει ο νομικός σύμβουλός μας να έχει τη δυνατότητα να πείσει τους ανθρώπους με τους οποίους συνδιαλέγεται για λογαριασμό μας.

Αναγκαία όμως προϋπόθεση να έχει καταφέρει κι ο ίδιος να πεισθεί. Κι ακόμα περισσότερο: να υπερασπίζεται εμάς και τα συμφέροντά μας με πάθος. Γιατί αν δεν είναι ο ίδιος πεισμένος και, περιορίζεται, στην απλή, χλιαρή, παράθεση ή ανάγνωση της επιχειρηματολογίας μας μάλλον θα πρέπει επίσης να υποθέσουμε πως ούτε κι οι άνθρωποι που έχει απέναντί του θα είναι δυνατόν να πεισθούν.

6. Ποιοτική και ποσοτική απόδοση. Ταχύτητα απόκρισης και διαθεσιμότητα

Δεν μπορούμε να περιμένουμε από τον δικηγόρο μας κάτι λιγότερο από το καλύτερο. Το καλύτερο σε ποιότητα, το περισσότερο σε ποσότητα και στον κατάλληλο (ταχύτερο) χρόνο. Γιατί, σκεφτείτε, έναν δικηγόρο που κάνει εξαιρετικά τη δουλειά του χωρίς σεβασμό (ή δέσμευση) στις δικονομικές προθεσμίες ή στις επιχειρηματικές ανάγκες του πελάτη του. Που σήμερα μόλις κατάφερε να αρχίσει να ασχολείται με τη δουλειά που προ διμήνου του ανατέθηκε. Κι ώσπου να την ολοκληρώσει, «έχει ο Θεός»…

Κι ακριβώς για να καλυφθούν οι ανάγκες μας, η πείρα έχει δείξει πως δεν είναι δυνατή η επίκληση ή χρήση ωραρίου από μέρους του δικηγόρου, ο διαχωρισμός των ημερών σε εργάσιμες κι εξαιρετέες ή η συστηματική έλλειψη, για τον όποιο λόγο, διαθεσιμότητας και αδυναμία επικοινωνίας. Απαιτείται, αυτονοήτως, διαθεσιμότητα όταν και όπου χρειάζεται!

7. Αποτελεσματικότητα

Όλοι μας έχουμε συναντήσει ικανούς ανθρώπους που, όμως, δεν είναι σε θέση να εστιάσουν στο αποτέλεσμα ούτε και, συχνά, να το επιτύχουν. Κι είναι αλήθεια πως κάθε ενδιαφερόμενος, από τη φύση του, θέλει πάντα και μόνον να κερδίζει (είτε το λέει είτε όχι). Είναι όμως σημαντικό ο δικηγόρος μας να εστιάζει στο βέλτιστο αποτέλεσμα και να μην αφήνει «στη μέση» τη σχετική του προσπάθεια είτε από ραθυμία, είτε από αδιαφορία, είτε για τον όποιο άλλο λόγο. Είναι σημαντικό να μην αφήνει ο δικηγόρος μας στην άκρη τον φάκελο πριν ολοκληρώσει ό,τι είναι αναγκαίο και δυνατό.

8. Ψυχραιμία και νηφαλιότητα

Όταν φτάσει κάποιος στο σημείο να ζητήσει τη συμβουλή ή τη συνδρομή του δικηγόρου του, σημαίνει πως κάποιο θέμα σημαντικό τον απασχολεί. Κάποιες φορές μάλιστα τα θέματα αυτά αποδεικνύονται πολυσύνθετα και ιδιαίτερα περίπλοκα. Και κάποιες άλλες φθάνουν στο σημείο να συνθλίβουν, με τις συνέπειες τους, τους ενδιαφερόμενους. Κι εδώ είναι που χρειάζεται ο κατάλληλος νομικός σύμβουλος: όχι για να μοιραστεί την (ενδεχόμενη) κρίση πανικού του πελάτη του αλλά, προκειμένου, με το ειδικό του βάρος: να αποκωδικοποιήσει τα δεδομένα και να τα τοποθετήσει στην πραγματική τους διάσταση, να προτείνει την κατάλληλη στρατηγική αντιμετώπισή τους αλλά και να την υλοποιήσει, να επιλέξει και εποπτεύσει τις επιμέρους λύσεις.

To crisis management (είτε αναφέρεται σε μικρότερες ή μεγαλύτερες είτε/και  σε πραγματικά μεγάλες κρίσεις) είναι, χωρίς αμφιβολία, μια σχεδόν καθημερινή αναγκαιότητα στην οποία ο δικός μας νομικός σύμβουλος οφείλει με επιτυχία να ανταποκριθεί.

9. Αυτοπεποίθηση και Ικανότητα συνεργασίας. 

Ξέρουμε όλοι μας τι σημαίνει έλλειψη αυτοπεποίθησης. Κι αν μιλάμε για παιδιά μπορούμε βάσιμα να προσβλέπουμε στην ενίσχυσή της με το πέρασμα του χρόνου. Αν όμως συναντήσουμε την έλλειψη αυτοπεποίθησης στον γιατρό ή στον δικηγόρο μας μπορούμε να έχουμε ελπίδα; Ενδεχομένως ναι στην περίπτωση που, για να την ενισχύσει, θα προστρέξει σε πρόθυμους και καλύτερους από τον ίδιο συναδέλφους του. Αν όμως δεν τους έχει διαθέσιμους ή τους έχει ήδη κουράσει; Αν προσπαθεί να «γαντζωθεί» από τη δική μας σκέψη και άποψη για να επιλέξει ή ενισχύσει τις δικές του; Μάλλον δεν είναι ο κατάλληλος.

Δεν μοιάζει επίσης να είναι το κατάλληλο πρόσωπο ο νομικός σύμβουλός μας στην περίπτωση που του λείπει το ομαδικό πνεύμα κι η ικανότητα να συνεργάζεται με τους χρήσιμους κι αναγκαίους, να αναγνωρίζει τη συνεισφορά και τη συμβολή τους και το γεγονός ότι στηρίζεται (στον όποιο βαθμό) σ’ εκείνους. Αν ο δικηγόρος μας χρειάζεται επιβεβαίωση των ικανοτήτων του μέσω της απόκρυψης της αναγκαιότητας των συνεργασιών και των συνεργατών του μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να αμφιβάλουμε τόσο για τις ικανότητές του όσο και για τον ίδιο.

Και κάτι ακόμα περισσότερο: Θα πρέπει, ο νομικός σύμβουλός μας, να διαθέτει ηγετικές ικανότητες, να μπορεί να δημιουργεί ομάδα και να τη διαχειρίζεται για το καλύτερο αποτέλεσμα αλλά και να «παίρνει επάνω του» την υπόθεσή μας. Ιδίως όμως: να είναι σε θέση να μας αφαιρεί το βάρος που προσωπικά, και δικαιολογημένα, μας δημιουργεί η υπόθεσή μας.

10. Διαθέτει, άραγε, για τις υποθέσεις σας ένα «κομμάτι από την ψυχή του»;

Κι αν εντοπίσαμε τον κατάλληλο δικηγόρο που έχει «όλα τα καλά του κόσμου»-τα παραπάνω κι ακόμα περισσότερα, ένα τελευταίο ερώτημα: Αισθανόμαστε πως ο δικηγόρος μας ασχολείται με τις υποθέσεις μας, απλά, ως καλός επαγγελματίας ή και πως, επιπρόσθετα, καταθέτει κι ένα κομμάτι από την ψυχή του γι’ αυτές; Αν συμβαίνει ΚΑΙ το δεύτερο νομίζω πως δεν θα πρέπει να τον αφήσουμε.

Είναι εκείνος που θα κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για εμάς και τα συμφέροντά μας, «τη νύχτα μέρα» και «τα πάνω κάτω». Είναι εκείνος που ειλικρινά χαίρεται με τη χαρά μας και δεν το «βάζει κάτω» στα αδιέξοδά μας. Είναι εκείνος που θα συνεχίσει να παλεύει μέχρι τη νίκη ή μέχρις εσχάτων. Είναι εκείνος που αξίζει να είναι Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΑΣ!!!

Είναι λοιπόν ο δικηγόρος σας ο κατάλληλος δικηγόρος, νομικός σύμβουλος και παραστάτης; Εκτιμώ πως, ήδη θα έχετε καταλήξει…